Na het Pinkstervuur kwam bij ons een schrijven binnen van Margreet Nagtegaal. het is zo van toepassing dat ik het hier met toestemming van Margreet plaats. Het is wel al Pinksteren geweest maar Jezus heeft ons de Heilige Geest gegeven om heel ons leven en door alle jaargetijden heen te raadplegen en te gebruiken.
De troosttoeroeper
We gaan naar het Pinksterfeest toe. Wat een genade, wat een wonder dat God Zijn Geest naar ons heeft gestuurd. Zodat wij nooit alleen zijn. Nooit, niet in vreugde en niet in verdriet.
We leren in de Bijbel de Heilige Geest op verschillende manieren kennen met verschillende namen en uitingen. Allereerst noemt de Here Jezus hem de trooster. “Ik zal jullie de trooster zenden, zodat je geen wees bent als ik weg ben.”
In mijn leven heb ik veel verdriet en moeite gekend. Toen het tot mij doordrong dat de Heilige Geest de trooster wordt genoemd en ook is, was dat een enorme steun. Wat had ik dat nodig! Hij troostte me zo teder en precies met die woorden die ik zo nodig had.
Als ik de Bijbel lees gebruik ik vaak verschillende vertalingen naast elkaar. In de Naardense Bijbelvertaling las ik onlangs dat de Heilige Geest daar de troosttoeroeper wordt genoemd. Wow! Wat mooi! God roept ons door Zijn Geest troost toe. Zie je het in gedachten voor je?
Misschien heb je ook wel een verkeerd of beperkt beeld van de Heilige Geest. Ik dacht dat het altijd iets groots en iets bijzonders moest zijn als de Heilige Geest tot je sprak. En dan bedoel ik de gaven van de Geest zoals profetie en tongentaal. Dat zijn de bovennatuurlijk gaven. En die zijn natuurlijk ook heel bijzonder. Maar het gebeurt misschien wel vaker in het verborgene, dat de Geest tot je spreekt, in de stilte en intimiteit met God, als je eerlijk van hart tot hart spreekt met je Hemelse Vader in je binnenkamer. Voor mijzelf geldt dat in ieder geval wel. Toen ik in mijn geloofsleven de weg van de stilte en van de verborgen omgang met God leerde kennen was het de Geest die me zelf leerde en onderwees. Juist daar gebeurde het vaak. Zijn woord raakte me op de plekken in mijn hart waar pijn zat. Heel zachtjes, heel intens. En ik leerde dat dat de Heilige Geest is. De Geest van God die mijn hart doorzoekt en mijn leven kent, vanaf de geboorte tot op mijn laatste dag hier op aarde. Hij leerde mij in het heden te leven. Hier en nu mag ik liefhebben, mag ik herstellen, mag ik aan anderen troost geven die ik zelf gekregen en geleerd heb. De Heilige Geest werkt op zoveel verschillende manieren.
Doordat in de Bijbel veel verhalen staan over grote dingen, over uitstorting van de Heilige Geest vanaf het Pinksterfeest, dacht ik dat het alleen dat was. Ik wilde daarom die grote dingen zoeken. Maar zoals zo vaak in de Bijbel, is er altijd die grote tegenstelling in het evangelie. Niet de grote dingen zijn het belangrijkste, maar de kleine, de kwetsbare, de kinderen en de liefde en elkaar de voeten wassen in dienstbaarheid. Onder anderen is de Korinthebrief in de Bijbel daar duidelijk over.
Als ik de liefde niet heb, zijn al die grote zaken van de gaven van de Geest nutteloos. Een schallende cimbaal. Heb je die wel eens gehoord? Het is niet om aan te horen. Je oren en misschien je hele lijf doet er zeer van! Dat is, volgens de Bijbel, iemand die misschien wel alle gaven bezit van de Heilige Geest maar de liefde, zoals die in 1 Korinthe 13 zo prachtig beschreven staat, niet heeft.
Wat bijzonder, dat we Gods geest hebben ontvangen vanaf Pinksteren.
De pleitbezorger, de trooster, de waarheid, de helper, de raadgever, kracht, de gids, de adem van God, de wind, het onderpand, de bekendmaker van zonden (vooral die van onszelf), de getuige, de geest des levens.
Laten we hem de ruimte geven. In ons hart, in ons leven en in de gemeente. En begin maar in je binnenkamer. Want daar begint sowieso het leven en je relatie met God.
Margreet Nagtegaal is coach en schrijver. Klik hier om haar website te bezoeken.
Margreet Nagtegaal
Geen opmerkingen:
Nieuwe opmerkingen zijn niet toegestaan.